تشخیص و درمان هموروئید

هموروئید، به تورم سیاهرگ ها در کانال مقعدی گفته می شود که در اثر فشار زیاد بر سیاهرگ های ناحیه لگن و مقعد به وجود می آید. در حالت عادی، بافت داخلی مقعد برای کمک به کنترل حرکات روده ای، پرخون می شود. اگر هنگام تخلیه مدفوع، فشار زیادی به مقعد وارد شود، رگ های داخل این بافت متورم و کشیده می شوند.
احساس ناراحتی به خصوص هنگام دفع ، خارش که همواره انعکاسی از یک التهاب متوسط است ، درد مشخص یا درد مبهم ، سوزش به شکل خون روشن ، قبل ، بعد و یا هنگام دفع مدفوع ، خونریزی مزمن از هموروئید داخلی گاهی می تواند آن قدر شدید باشد که باعث کمبود آهن در بدن شود .
بیرون زدگی در نوع هموروئید خارجی که در واقع بیرون افتادگی بافت رکتال از کانال مقعد بوده و در اندازه های متفاوت رخ می دهد . معمولاً بعد از دفع و ایستادن های طولانی یا سایر فشارها به این ناحیه اتفاق می افتد .

هموروئید، به تورم سیاهرگ ها در کانال مقعدی گفته می شود که در اثر فشار زیاد بر سیاهرگ های ناحیه لگن و مقعد به وجود می آید. در حالت عادی، بافت داخلی مقعد برای کمک به کنترل حرکات روده ای، پرخون می شود. اگر هنگام تخلیه مدفوع، فشار زیادی به مقعد وارد شود، رگ های داخل این بافت متورم و کشیده می شوند.
احساس ناراحتی به خصوص هنگام دفع ، خارش که همواره انعکاسی از یک التهاب متوسط است ، درد مشخص یا درد مبهم ، سوزش به شکل خون روشن ، قبل ، بعد و یا هنگام دفع مدفوع ، خونریزی مزمن از هموروئید داخلی گاهی می تواند آن قدر شدید باشد که باعث کمبود آهن در بدن شود .
بیرون زدگی در نوع هموروئید خارجی که در واقع بیرون افتادگی بافت رکتال از کانال مقعد بوده و در اندازه های متفاوت رخ می دهد . معمولاً بعد از دفع و ایستادن های طولانی یا سایر فشارها به این ناحیه اتفاق می افتد .

اقدامات تشخیصی هموروئید (بواسیر)
تشخیص هموروئید براساس سابقه پزشکی و آزمایش های فیزیکی است.
ابتدا یک آزمایش دیجیتال مقعدی و یک آندوسکوپی ممکن است تنها آزمایش های لازم باشد. برای اطمینان از این که بیماری های دیگری (مانند سرطان کولون) باعث ایجاد علائم نشده باشد، ممکن است آزمایش های دیگری مانند سیگموئیدوسکوپی (آندوسکوپی از کولون سیگموئید) نیز مورد نیاز باشد. این آزمایش به پزشک امکان می دهد. قسمت های داخلی مقعد، راست روده و کولون را برای بررسی موارد غیرطبیعی رؤیت کند.
کولونوسکوپی و تنقیه باریوم نیز می توانند در این زمینه کمک کننده باشند.

روش های درمانی تثبیت کننده در هموروئید
در مورد درمان هموروئید باید گفت بیشتر افراد هموروئیدی می توانند با تغییرات ساده رژیم غذایی و عادات صحیح حرکات روده ای بهبود یابند و نیاز به جراحی یا سایر درمان ها ندارند، مگر این که خیلی بزرگ و دردناک شده باشند. روش های درمانی تثبیت کننده، روش هایی هستند که مقدار خون را برای هموروئید کاهش می دهند تا کوچک شوند یا از بین بروند. باقی گذاشتن بافت زخم شده در جای خود از پیشرفت هموروئید جلوگیری می کند. این روش ها شامل بستن هموروئید با یک کش حلقه ای، استفاده از گرما، لیزرها یا جریان الکتریکی است. در روشی موسوم به اسکلروتراپی، با استفاده از تزریق یک ماده به هموروئید به بهبود بیماری کمک می شود.
یکی از روش هایی که نوعی جراحی هموروئید محسوب می شود، گشاد کردن اسفنکتر مقعدی است که با کشیدن کانال مقعد (با فرض این که افزایش فشار اسفنکتر علت هموروئید است)، انجام می شود.

البته از آنجا که گشاد کردن اسفنکتر مقعدی در بسیاری از بیماران، باعث آسیب به اسفنکتر و غیرقابل کنترل شدن مدفوع می شود، به ندرت صورت می گیرد. در روش دیگری، از یک آندوسکوپ نوری و با به کارگیری یک داپلر کاوشگر، برای سنجش جریان خون در شریان منفردی که سیاهرگ های هموروئیدی را پر می کند و پزشکان قادر به تشخیص آن نیستند، استفاده می شود و سپس پزشک می تواند شریان را ببندد. این روش پرهزینه است و مزیت اندکی نسبت به روش <<رگ بندی با کش حلقه ای>> دارد. از سایر روش های جراحی، می توان به اسنفکتروتومی اشاره کرد که در آن قسمت داخلی اسفنکتر مقعدی بریده می شود، در این روش نیز، نگرانی در مورد از دست دادن کنترل مدفوع، به عنوان یکی از عوارض بالقوه وجود دارد.

درمان بواسیر